Όλα είναι θέμα σκοπιάς και επιλογής.
Επιλέγουμε απο ποιά μεριά θα καθίσουμε στο τρένο (της ζωής). Απο τη μία δεν έχουμε ωραία θέα, αλλά μπορεί να έχει ησυχία και να μη την χτυπάει ο ήλιος. Απο την άλλη η θέα είναι όμορφη αλλά δίπλα μου κάθεται κάποιος που μ ενοχλεί. Έχει να κάνει με το τι προτιμώ. Την ησυχία μου ή την θέα; Και οι δύο επιλογές έχουν τις συνέπειες τους καθώς και τα θετικά τους. Αυτό είναι νόμος. Αν διαλέξω κάτι, θα χάσω κάτι άλλο. Τότε πρέπει να αναρωτηθούμε ποιο είναι το πιο σημαντικό.
Ό,τι κι αν επιλέξω, θα πρέπει να γίνει συνειδητά. Να ξέρω γιατί το επέλεξα. Μετά από εκεί όμως, δεν έχω δικαίωμα να γκρινιάξω. Εγώ το διάλεξα, δεν μου το επέβαλλε κανείς. Άρα η ευθύνη είναι δική μου.
Το δικαίωμα της επιλογής πάντα υπάρχει (εκτός απο θέματα αρρώστιας, θανάτου, πολέμου). Μπορεί να φαντάζει πολύ δύσκολο ή ακατόρθωτο και σίγουρα θα μας ξεβολέψει, αλλά θα πρέπει να πάρουμε μια απόφαση.
Γιατί η επιλογή είναι δική μας.
Φτιάχνουμε τον δικό μας μύθο.
