Ας μιλήσουμε για ένα από τα αγαπημένα μου θέματα. Τα όρια. Μεγάλο θέμα, μπορώ να μιλάω για ώρες- και ναι υπάρχει και εκτενέστερο άρθρο, αλλά εδώ μπορείτε να το δείτε λίγο πιο πρακτικά και πιο μαζεμένα. Για μια πιο long play version μπορείτε να δείτε το βίντεο στη σελίδα μου στο YouTube με τίτλο, «Μπορείς να πεις όχι;». Εκεί συζητάω το θεωρητικό κομμάτι των ορίων. Εδώ θα σας κάνω μία απλή αναφορά και θα περάσουμε να δούμε τι εννοούμε με τα όρια την Πράξη.
Αρχικά θέλω να σκεφτείτε. Τι είναι για σας τα όρια; Μπορείτε να μου δώσετε μια εικόνα για τα όρια; Σκεφτείτε το λίγο, εδώ θα είμαι να σας περιμένω. Α, γυρίσατε. Ωραία, το σκεφτήκατε; Να σας πω εγώ τι βλέπουν οι περισσότεροι στη λέξη όρια. Βλέπουν έναν φράχτη. Ψηλό, τεράστιο, συρματοπλέγματα, λέιζερ και άλλα τέτοια ωραία. Είναι αυτοί που σκέφτονται ότι το να βάλουν όρια είναι το χειρότερο και εγωιστικότερο πράγμα στον κόσμο και είναι σα να τον προσβάλεις τον άλλο.
Εγώ θα πω το εξής, για φανταστείτε ένα όμορφο σπιτάκι με έναν ωραίο κήπο. Ο κήπος είναι φραγμένος με έναν ωραιότατο χαμηλό φράχτη, που από την μία έχει λουλούδια σε όμορφα χρώματα και από την άλλη είναι ο «άλλος» ο γείτονάς σου που έχει τον δικό του κήπο. Μπορείς να δεις από πάνω από το φράχτη σου, μπορείτε να μιλήσετε και έχεις και μια πορτούλα από την οποία μπορεί να μπει εάν του το επιτρέψεις για να γνωρίσει καλύτερα το σπίτι σας. Αντιλαμβάνεστε την μεταφορά, έτσι;
Αφού καταλάβαμε ότι τα όρια μπορεί να είναι κάτι όμορφο και να είναι κ πολύ λειτουργικό ας περάσουμε να δούμε την οριοθέτηση. Τα όρια φίλοι μου είναι πόλεμος, αλλά έχεις τόσα πολλά οφέλη. Πόλεμος γιατί θα αλλάξετε μια συμπεριφορά σας προς το καλύτερο, δε θα αρέσει σε πολλούς γιατί τους ξεβολεύετε και θα προσπαθούν να σας πιέσουνε να αλλάξετε, και μετά εσείς θα πιέσετε περισσότερο και κάποιοι από αυτούς θα μείνουν στη ζωή σας γιατί σας αγαπούν και σας θέλουν γι’ αυτό που είστε και κάποιοι θα φύγουν γιατί θα πάψετε να τους βολεύετε. Αυτούς δε τους θέλουμε έτσι κι αλλιώς στη ζωή μας.
Το μεγαλύτερο όριο που μπορείτε να βάλετε είναι το όχι. Να μάθετε να λέτε όχι. Και στους άλλους, αλλά και στον εαυτό σας. Γιατί αυτές είναι οι δυο κατηγορίες των ορίων. Τα όρια στου άλλους και τα όρια στον εαυτό μου.
Ωραία όλα αυτά. Πάμε να τα δούμε πρακτικά τώρα πώς εφαρμόζονται στο Μένουμε Σπίτι- κι όχι μόνο.
Τα Όρια και οι άλλοι:
–Πόσο χρόνο αφιερώνω να ακούω τους φίλους και τους συγγενείς μου στα προβλήματα που έχουν;
Θα πρέπει να είμαι σίγουρος ότι δεν εξαντλούμε και δεν «σπαταλάω» τις δυνάμεις μου, μένοντας στο τέλος «άδειος». Στηρίζω τον εαυτό μου έτσι ώστε να έχω δυνάμεις να στηρίζω τους άλλους- σαν τα σωστικά μέσα στο αεροπλάνο, πρώτα φοράω εγώ τη μάσκα και μετά βοηθάω το παιδί μου.
–Τι θέλουν οι άλλοι vs. τι θέλω εγώ- πάμε πόλεμο;
Όχι, φυσικά. Βρίσκουμε τη μέση λύση. Επικοινωνούμε, συζητάμε, ρίχνουμε ιδέες στο τραπέζι και επιλέγουμε την πιο βολική και κατάλληλη για όλους. Ναι, θα χρειαστεί να κάνουμε υποχωρήσεις κάποιες φορές, αλλά πρέπει να προσέχουμε να μην «ρίξουμε» τον εαυτό μας. Να είναι συνειδητή η επιλογή να υποχωρήσουμε και άρα να μην έχουμε κακία ή γκρίνια αφού συμφωνήσουμε και μετά.
-Κι αν με πουν γαϊδούρι;
Ποιος θα σας πει και για πιο λόγο; Το βασικό είναι να είμαστε δίκαιοι για τον εαυτό μας, πρώτα, καις τη συνέχεια για τους άλλους. Το θέμα είναι να προσέχουμε να μη γίνουμε θύματα ή εγωιστές- αν και αυτό σηκώνει πολύ κουβέντα γιατί ο εγωισμός είναι μια παρεξηγημένη έννοια…
Όρια κι Εαυτός:
Τα τρία βασικά που πρέπει να προσέξω για τα όρια στον εαυτό είναι τα εξής
Πρόγραμμα
Φαγητό
Βαρεμάρα
Και τα τρία μπορούν να αντιμετωπιστούν με την οργάνωση, την επιβράβευση και την πειθαρχία. Κάνω/Τρώω αυτό που πρέπει τώρα, το παίρνω απόφαση γιατί δεν θα γλιτώσω κάτι αν το κάνω πιο μετά και φυσικά επιβραβεύω τον εαυτό μου που κατάφερα να βάλω όρια στον εαυτό μου. Ναι, και με τον εαυτό ακόμα μπορεί να χρειαστεί να κάνω μια διαπραγμάτευση, αλλά θα πρέπει να πάρω μια απόφαση συνειδητή (για να μην έχω γκρίνια κι ενοχές μετά). Με τον εαυτό μας πάντα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, γιατί σε αυτό τον πόλεμο ο εχθρός… είμαστε εμείς!
Δεν φοβόμαστε όμως γιατί μπορούμε να τα καταφέρουμε, να βάλουμε όρια τόσο με τον εαυτό μας όσο και με τους άλλους και να
ζήσουμε θετικά!
