Σήμερα θα μιλήσουμε για την Αναβλητικότητα και τη Δημιουργικότητα (μέρος α’). Κάτι που συμβαίνει όσο μένουμε σπίτι, αλλά και εκτός καραντίνας και στην προ, αλλά και στη μετά πανδημίας εποχή- τώρα σε ποια φάση είμαστε τώρα, ακόμα το ψάχνουμε αλλά ας ελπίσουμε ότι είμαστε για τα καλά στην μετά καραντίνας εποχή.
Υπάρχουν άνθρωποι που λένε ποτέ μην αναβάλεις για αύριο, αυτό που μπορεί να κάνεις σήμερα. Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που λένε μην κάνεις σήμερα, αυτό που μπορείς να αναβάλεις για αύριο. Η αλήθεια κρύβεται κάπου στη μέση. Όπως και σε όλα τα πράγματα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας όλους τους παράγοντες. Τι εννοώ; Όταν ένας άνθρωπος κάνει από το πρωί μέχρι το βράδυ χιλιάδες πράγματα και είναι στα όρια της κατάρρευσης, ε θα του έλεγα ότι μπορεί να αφήσει ενδεχομένως κάτι και για αύριο. Από την άλλη αν κάποιος είναι στον καναπέ όλη τη μέρα και κάνει ταβανοθεραπεία, σίγουρα μπορεί, έως επιβάλλεται, να κάνει κάποιο από τα πράγματα που έχει αφήσει για αύριο.
ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΌΤΗΤΑ– έλα μωρέ, πέντε λεπτά ακόμα, ένα επεισόδιο ακόμα και σηκώνομαι, να θα διαβάσω ένα άρθρο για τα παιδιά των σταρς και μετά θα σηκωθώ να κάνω τις δουλειές μου. Όποιος δεν έχει πει κάτι από αυτά, ή σαν κι αυτά στη ζωή του… λέει ψέματα, σας το λέω από τώρα. Τα ‘χουμε πει άπειρες φορές. Γιατί; Μα γιατί βαριόμαστε. Είναι όμως κάτι τόσο απλό; Το πιο απλό είναι ότι ναι, βαριόμαστε. Δεν έχουμε όρεξη, κουράγιο, διάθεση κτλ κτλ. Ναι και; Αν έχετε να πάτε στη δουλειά δεν θα σας ρωτήσει κανείς αν έχετε όρεξη, θα πάτε έτσι κι αλλιώς. Το ίδιο ισχύει και τις άλλες υποχρεώσεις σας. Δε μας νοιάζει και δε θα έπρεπε να σας νοιάζει. Αν έχετε να κάνετε κάτι και απλώς βαριέστε σηκωθείτε να το κάνετε. Τώρα! Οτιδήποτε πάτε να μου πείτε από δω και πέρα γι’ αυτό το θέμα θα είναι δικαιολογία. Γιατί σε πέντε λεπτά και όχι τώρα; Τι θα αλλάξει; Κάνε τις δουλείες σου και δες μετά το επεισόδιο χωρίς να έχεις το βάρος στο κεφάλι σου. Ναι θα βοηθήσει. Τώρα, μπορείς πάντα να βαριέσαι και να μην ξεκινάς συνειδητά, ν’ αφήσεις τις εκκρεμότητές σου να τρέχουν και μετά να τρέχεις εσύ να τις προλάβεις και να το κάνει όλο αυτό εν γνώση σου. Αυτό, τώρα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, κι αφού το κάνεις συνειδητά, δεν μπορώ να πω εγώ κάτι.
ΦΟΒΟΣ– όταν συζητάω αυτό το θέμα με πελάτες που έρχονται στο γραφείο μου πολύ συχνά καταλήγουμε στο φοβάμαι. Φοβάμαι ότι θα αποτύχω, ότι δε θα τα καταφέρω, ότι θα πονέσω (αν είναι να πάω στον οδοντίατρο ας πούμε). Πάμε να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτές τις περιπτώσεις για να συνεχίσουμε να είμαστε δημιουργικοί χωρίς ο φόβος να μας πάρει πίσω. Οι φανατικοί του #Ζήσε_Θετικά θα θυμάστε από το προηγούμενο άρθρο να λέω ότι ο εχθρός του φόβου είναι η λογική. Πολύ ωραία. Τι φοβάστε; Ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί; Σημειώστε το κάπου. Αυτό όμως είναι ένα από τα πολλά ενδεχόμενα. Και συνήθως το πιο απίθανο. Σημείωση, πάντα η πραγματικότητα που φτιάχνουμε στο μυαλό μας είναι πολύ πιο άσχημη από τον πραγματικό κόσμο. Στο μυαλό μας τείνουμε να υπερβάλουμε και να γινόμαστε drama queens χωρίς λόγο. Ψυχραιμία. Δες το αντικειμενικά και ψύχραιμα. Κι αν αποτύχεις; Τι θα γίνει; Ο πρώτος θα είσαι ή ο τελευταίος; Κάτι θα μάθεις από αυτό και θα μπορέσεις να ξαναπροσπαθήσεις με τις νέες γνώσεις που έχεις ή θα δοκιμάσεις κάτι τελείως διαφορετικό που ενδεχομένως σου ταιριάζει περισσότερο. Κι αν αποτύχω πως θα με αντιμετωπίζουν οι άλλοι ρωτάς. Αν γι’ αυτούς αυτή σου η αποτυχία είναι πιο σημαντική από τη δική σου προσωπικότητα και χαρακτήρα, τότε πρέπει να ξεκινήσουμε μια άλλη κουβέντα, σε κάποιο άλλο επεισόδιο ή από κοντά.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ– ένα τελευταίο θέμα, είναι η οργάνωση. Κοινώς: πνίγομαι, δεν ξέρω από που να το πιάσω, ω παναγία μου τι να κάνω, οπότε δεν κάνω τίποτα. Η λογική πίσω από αυτό είναι: αν δεν το κάνω, δε θα χρειαστεί να το αντιμετωπίσω, οπότε ως δια μαγείας το πρόβλημα θα εξαφανιστεί. Όχι, ποτέ σε καμία περίπτωση. Το πρόβλημα δε θα φύγει, θα σου δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα και συ θα συνεχίσεις να μην μπορείς να οργανώσεις την καθημερινότητα σου. Ας μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα και να μάθουμε να βάζουμε μια τάξη κι ένα πρόγραμμα. Τι είναι αυτό που πρέπει να κάνεις και το βλέπεις τεράστιο; Σπάσ’ το σε μικρότερες μπουκιές. Κάνε μικρότερα και πιο εφικτά βήματα για να πετύχεις το στόχο σου. Δεν είναι κακό να σπας τη δουλειά σου σε μικρότερα κομμάτια. Βάλε σε τάξη τα βήματα και τα εφόδια που χρειάζεσαι για να ολοκληρώσεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου. Ένα, δύο, τρία. Τα βήματα είναι αυτά. Δε μας νοιάζει πόσο μικρά θα είναι αρκεί να γίνονται με συνέπεια. Δοκίμασέ το δύο τρεις φορές και να δεις μετά τι ωραία που θα το πάρεις το κολάι.
Για να συνοψίσουμε, εάν απλώς βαριέσαι και περιμένεις η ώρα να πάει ακριβώς για να σηκωθείς ή να περάσουν από πάνω σου τρεις αγριόχηνες, ξέρω ΄γω, σήκω και κάνε τώρα αυτό που έχεις να κάνεις. Εάν φοβάσαι, βάλε κάτω τα πιθανά σενάρια και βάλε τη λογική σου μπροστά. Αυτό που φοβάσαι είναι μόνο ένα από τα ενδεχόμενα. Τέλος, οργανώσου, εξέτασε αυτά που έχεις να κάνεις, κόψ’ τα σε μικρότερες μπουκιές και δοκίμασε πάλι.
Μην αφήνεις τη βαρεμάρα και το βόλεμα να πνίξουν τη δημιουργικότητά σου!
Δείτε το επεισόδιο εδώ:
και μην ξεχάσετε να κάνετε subscribe για να ενημερώνεστε για τα νέα βίντεο.
