Ας μιλήσουμε για το δεύτερο μέρος του θέματος πώς βλέπω τα πράγματα και αυτό είναι… τα γυαλιά που φοράμε. Προφανώς και δεν εννοώ τα γυαλιά της μυωπίας μας ή του ηλίου.
Πολλές φορές αυτό που βλέπουμε εμείς στις καταστάσεις, θεωρούμε ότι είναι και η αντικειμενική αλήθεια. Ότι ναι, αυτή η κατάσταση είναι το τέλος του κόσμου, ότι αυτή η επιλογή που έκανα ήταν πραγματικά η μόνη επιλογή, ότι ο κόσμος είναι όντως γκρι, άσχημος και μάταιος. Όμως, δεν είναι έτσι. Όχι, ακριβώς έτσι. Και ο λόγος είναι… τα «γυαλιά» μας. Αυτά τα γυαλιά δε μας τα «έγραψε» οφθαλμίατρος, αλλά οι καταστάσεις και οι εμπειρίες μας από την παιδική, ακόμα, ηλικία. Ναι, ναι, πάλι για μαμά και μπαμπά χτυπάει η καμπάνα. Αλλά το έχετε συνηθίσει μέχρι τώρα, έτσι;
Όπως έχουμε πει, υπάρχουν τα χαρτάκια μέσα στις βαλίτσες μας που έβαλαν οι γονείς μας και που μπορεί να γίνουν οι ταμπέλα που βάζουμε ή οι οδηγίες ερμηνείας του εαυτού μας και του κόσμου γύρω μας. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και γι’ αυτά τα γυαλιά. Εμπειρίες που έχουμε βιώσει μικροί, πράγματα που ακούσαμε ή είδαμε και χαράχθηκαν μέσα μας, ακόμα και το γονίδιο κάποιου προγόνου, μπορούν να χρωματίσουν ανάλογα τους φακούς των γυαλιών μας. Τι εννοώ;
Από μικρός έμαθα να παθαίνω πανικό και να τα βλέπω όλα μαύρα όταν δεν πήγαιναν τα πράγματα όπως τα ήθελα, γιατί αντέγραφα τη συμπεριφορά της μαμάς όταν μαγείρευε και δεν έδενε η σάλτσα. Από μικρός ζω σε ένα ροζ συννεφάκι γιατί οι δικοί μου μου τα δίναν όλα έτοιμα, δεν χρειαζόταν να κουραστώ και να κοπιάσω και περιμένω ότι όλα στη ζωή θα συνεχίσουν να λειτουργούν έτσι. Το παραμικρό σχόλιο που θα ακούσω με κάνει να τα βλέπω όλα κόκκινα γιατί το είχα αυτό το κουσούρι από μικρός. Κοπιάροντας συμπεριφορές και με τη βοήθεια διαφόρων γονιδίων μπορεί να αποκτήσω την οπτική που έχω τώρα. Ναι, αλλά αυτό πώς με επηρεάζει;
Όπως, έχει πει και ο Επίκτητος, δεν είναι οι ίδιες οι καταστάσεις που μας επηρεάζουν, αλλά το νόημα που τους δίνουμε εμείς. Οι ερμηνείες αυτές γίνονται μέσα από τα γυαλιά μας τα οποία είναι «χρωματισμένα» από τις δικές μας εμπειρίες. Ένας άνθρωπος με κατάθλιψη φοράει γυαλιά, που έχουν γκρίζα απόχρωση. Κάποιος ερωτευμένος, φοράει πιο ροζ γυαλιά που τον κάνουν να βλέπει τα πράγματα πιο ωραιοποιημένα απ’ ότι είναι. Ενώ, κάποιος άλλος με θέματα θυμού τα βλέπει όλα κόκκινα, μέσα από τα κόκκινα γυαλιά του. Ακόμα και ένα άτομο με Άσπεργκερ, φοράει τα ανάλογα γυαλιά που τον κάνουν να ερμηνεύει τον κόσμο με συγκεκριμένο τρόπο. Άρα, οι αντιλήψεις που έχω θα «αποφασίσουν» το πώς θα αντιδράσω σε κάποιο συγκεκριμένο ερέθισμα.
Έτσι λοιπόν πριν βγάλω την απόφαση για κάποια κατάσταση, μήπως θα έπρεπε να σκεφτώ το ενδεχόμενο τα γυαλιά που φοράω να είναι χρωματισμένα από προηγούμενες εμπειρίες που θα με οδηγήσουν στο να διαβάσω την κατάσταση λάθος και να οδηγηθώ σε λάθος συμπεράσματα; Να αδικήσω έναν φίλο ή έναν σύντροφο, να φερθώ εγωιστικά σε έναν συνάδελφο, να πιαστώ κότσος από έναν επίδοξο απατεώνα και τα ενδεχόμενα είναι απίστευτα. Πριν κάνετε το οτιδήποτε πάρτε λίγο χρόνο να σκεφτείτε εάν όρασή σας είναι καθαρή ή αν επηρεάζεται από κάτι άλλο.
Με αυτά τα γυαλιά δεν κοιτάμε μόνο τον κόσμο, αλλά κοιτάμε και τον εαυτό μας. Κι αυτό είναι το πιο δύσκολο στο να το συνειδητοποιήσουμε. Άντε τον κόσμο και τις καταστάσεις θα τις δούμε αλλιώς, θα πάρουμε και μια δεύτερη γνώμη. Τον εαυτό μας, όμως; Ο μηχανισμός λειτουργίας των γυαλιών είναι ο ίδιος με τις ταμπέλες. Μου βάζουν μια ταμπέλα και προχωράω. Πιάνει ο γονιός τα γυαλιά μου, μου τα γεμίζει δαχτυλιές και βρωμιές και βλέπω τον είδωλο μου στον καθρέφτη ένα μάτσο χάλια. Μου έλεγαν ότι είμαι ανίκανος από μικρός; Έτσι θα βλέπω τον εαυτό μου μέσα από τα γυαλιά μου. Μου έλεγαν ότι είμαι χοντρός; Το ίδιο. Μου έλεγαν ότι είμαι ο μεγαλύτερος βασιλιάς του κόσμου; Εκεί την έκατσα γιατί κάποια στιγμή ο κόσμος θα γυρίσει και θα μου πει, «δε νομίζω Τάκη» και θα πέσω από τα σύννεφα. Τι μπορεί να γίνει, λοιπόν;
Το πρώτο βασικό είναι να ξέρουμε ότι φοράμε γυαλιά και άρα ΜΠΟΡΟΥΜΕ να τα αλλάξουμε- που είναι το δεύτερο κομμάτι βοήθειας. Από τη στιγμή που καταλάβουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα γυαλιά μας, ενδεχομένως μετά από επίσκεψη στον «οφθαλμίατρο της ψυχής» ή πιο απλά τον ψυχοθεραπευτή μας, μπορούμε να αρχίσουμε να κοιτάμε για νέα γυαλιά. Αφού κατανοήσουμε ότι η ερμηνεία των καταστάσεων είναι απλά αλλοιωμένη, και άρα η ίδια η κατάσταση δεν είναι τόσο χάλια, είναι πιο εύκολο να κινηθούμε προς μια πιο λειτουργική αντιμετώπιση τους.
Δείτε το επεισόδιο εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=DCS20Wk-peE&t=161s και μην ξεχάσετε να κάνετε subscribe για να ενημερώνεστε για τα νέα βίντεο.
